Het is ramadan. Ik breek na zonsopgang het vasten en we beginnen thuis te eten. We kijken tv naar één van onze favoriete series. Even de oorlog vergeten en het politieke gekonkel daaromheen. Opeens wordt de uitzending op de tv-zender al-Sharqiya onderbroken.
- Daar gaat mijn programma, stel je voor dat we ons eens zouden vermaken, zegt mijn moeder.
Een extra nieuwsbulletin meldt dat drie journalisten van al-Sharqiya en hun chauffeur in de stad Mosul zijn ontvoerd en later vermoord teruggevonden. Meteen na het ‘breaking news’ verschijnt de presentatrice van het speciale ramadanprogramma in beeld.
Ze huilt want ze kende de journalisten persoonlijk.
Ze noemt ze bij naam en vertelt hoe aardig ze waren, hoeveel familieleden ze zelf hebben verloren in deze oorlog. Hoe één van hen haar liet schuilen in zijn huis.
De ogen van de presentatrice zijn rood.
Ze presenteert geen politiek programma, maar deze keer riep ze iedereen in Irak aan, iedereen in de wereld.
- Waarom? Deze mannen waren een maaltijd aan het voorbereiden voor de arme bevolking in hun stad. Ze wilden daarna geschenken uitdelen. Waarom zijn ze vermoord? Waarom?
- Dat zul je nooit te weten krijgen, antwoordt mijn moeder. Wees blij dat ze jou niet hebben ontvoerd. Die schoften doden iedereen zonder aanzien. Man of vrouw, jong of oud, arm of rijk, het maakt ze niet uit. Het gaat ze alleen om het doden.
We hebben even genoeg van het nieuws en zetten de tv uit. Net als de generator. We steken kaarsen aan en vertellen elkaar verhalen over vroeger. Toen onze grootouders nog geen electriciteit hadden, ze hun werk in stilte deden en niet klaagden Laten we ons even verplaatsen in hun leven en de ellende om ons heen vergeten. Het werkt. We eten onze maaltijd, spelen een spelletje en gaan vervolgens naar bed. Die nacht droom ik dat ik word ontvoerd. Ik krijg een mes op mijn keel. Godzijdank was het maar een nachtmerrie.
De moord op de vier mannen kreeg nog een vervolg. Het tv-station al-Sharqiya beschuldigde de staatszender al-Iraqiya ervan achter het bloedbad te zitten. Waarom? Om wraak te nemen op ons, zegt al-Sharqiya. Deze zender had enkele weken geleden een reportage uitgezonden over de mishandeling van gedetineerden in staatsgevangenissen.
Mijn God, krijgen we nu ook een media-oorlog?
NOS-redactie: reageer aub in het Engels, dan kan Jassim ze ook lezen.